domingo, 31 de xaneiro de 2016

2 DE FEBREIRO: A CANDELORIA


O día 2 de febreiro celébrase A Candeloria. Esta data considérase coma un preludio da chegada da primavera e con ela o renacer da natureza. A Candeloria é a época do casamento dos paxaros e para os mariñeiros é o comezo da navegación despois da longa espera no período invernal no cal a maior parte das embarcacións non saen dos portos debido ao mal tempo.

A orixe desta festa é pagá. Era a antiga “festa da luz” , celebrada polos celtas e tamén polos romanos.

En Galicia,no ámbito agrario, celebrábase o “casamento dos paxariños” . Di un refrán que “a partir da Candeloria, ningunha ave voa soa”. Considerábase a esta festa coma “a do amor e do apareamento no reino animal”.


Nalgunhas comarcas,  tamén era considerado o día do encantamento das cobras, pois, entre os labregos, era moi común dicir : “Santa Candeloria me ampare esta cobra”, invocando poder para manter lonxe calquera tipo de serpe.

Hai outro refrán que di: “Cando a Candeloria chora, medio inverno vai fóra; que chore, que deixe de chorar, a metade do inverno está por pasar”.


 Luis Amado Carballo escribiu este fermoso poema titulado “A Candeloria”
 Na catedral do abrente
hoxe casan os paxaros,
con nubes de neve e ouro
está o ceo engalanado.

Ficou o día ancorado
na ría donda do ceo.
Os roibéns soben no lonxe
como rosarios de incienso.

O xantar do casamento,
roibo, na palma da man
das eiras madrugadoras
xa está arranxado no val.

Vai tocando polo campo
a súa zanfona o rego
e canta o vento nas farpas
sonorosas dos piñeiros.

O campo as montañas ruzas
envolve en capa pluvial
co hisopo do sol mollado
dálles a beizón nupcial.

Do casebre nugallán
soben os vivas dos galos
e na festa desta noite
estrea un luar o campo.